Strona główna O.I. Złamania

Złamania

4416
0
PODZIEL SIĘ

Złamaniem nazywamy każde przerwanie ciągłości kości w całym jej przekroju. Niecałkowite przerwanie ciągłości kości nazywane jest pęknięciem lub nadłamaniem. Główne objawy złamania to:

  • charakterystyczne „trzaśnięcie”
  • silny ból
  • obrzęk
  • zasinienie
  • ruchomość w miejscu, w którym nie powinna występować
  • nienaturalny kształt kończyny

Te ostatnie kryterium może być trudne do zastosowania w przypadku wrodzonej łamliwości kości, ponieważ często nie wiadomo, czy wygięcie kończyny spowodowane jest złamaniem z przemieszczeniem, czy też istniejącą wcześniej deformacją.

Wyróżnia się kilka rodzajów złamań i wszystkie one mogą występować u osób chorych na osteogenesis imperfecta.

Według stopnia uszkodzenia tkanek, złamania dzielimy na:

1. Złamania proste – są to złamania kości długich bez uszkodzenia skóry i innych tkanek. Złamania proste mogą być bez przemieszczenia (fragmenty kości zachowują oś) lub z przemieszczeniem (fragmenty kości są względem siebie przesunięte).

Poniżej RTG złamania obu kości przedramienia. Kość promieniowa złamana bez przemieszczenia, w kości łokciowej widocznie niewielkie przemieszczenie boczne.

zlamanie

Poniższe zdjęcie RTG przedstawia złamanie z przemieszczeniem z nałożeniem się na siebie fragmentów kości. Złamanie takie bezwzględnie wymaga repozycji (nastawienia) z uwagi na duże ryzyko komplikacji, takich jak utrudniony zrost i duży skrót kończyny.

zlamanie

2. Złamania złożone – np. złamanie miednicy

3. Złamania otwarte – złamania, w których fragment kości przebija skórę. Złamania takie wymagają leczenia operacyjnego.

Ze względu na przebig szczeliny złamania, wyróżniamy:

1. Złamania poprzeczne – szczelina złamania przebiega w linii prostej w poprzek przekroju kości

2. Złamania skośne – szczelina złamania przebiega pod pewnym kątem.

zlamanie
3. Złamania wieloodłamowe – kość ulega złamaniu w mięcej niż jednym miejscu.

4. Złamania spiralne – są też złamaniami wieloodłamowymi, fragmenty kości są zrotowane względem siebie.

zlamanieProblematyczne są złamania podokostnowe, czyli tzw. „zielonej gałązki”. Złamania tego typu występują najczęściej u dzieci. W urazie takim nie dochodzi do przerwania okostnej, dlatego też przeważnie nie jest widoczny na zdjęciu RTG. Niemniej jednak powoduje duże dolegliwości bólowe i wymaga takiego samego traktowania jak złamanie całkowite.

W przypadku osób chorych na OI, do złamań może dochodzić przy minimalnych urazach lub bez żadnej wyraźnej przyczyny, np. w czasie snu. Złamaniom ulegają przeważnie kości długie, chociaż może też dojść do złamania każdej innej kości.

Potencjalnie niebezpieczne są złamania żeber, z uwagi na ryzyko wbicia odłamu w płuco. Poniżej, zdjęcie RTG klatki piersiowej noworodka z OI z widocznymi złamaniami żeber.

zlamanie

Na szczególną uwagę zasługują złamania kręgów. Są to złamania trudne do zdiagnozowania i często nawet sami chorzy nie wiedzą, że do nich doszło, ponieważ złamaniom kręgów zazwyczaj nie towarzyszy ten charakterystyczny ostry ból, który pojawia się przy złamanach kości długich. Jest to raczej trudne do określenia uczucie dyskomfortu, zmęczenia i potrzeba odciążenia kręgosłupa. Ten rodzaj złamania jest wyjątkowo problematyczny w przypadku małych dzieci, które jeszcze nie potrafią się komunikować. Jeśli pojawia się podejrzenie urazu w obrębie kręgosłupa, a dziecko sprawia wrażenie nienaturalnie zmęczonego i rozdrażnionego bez wyraźnego powodu, należy natychmiast zgłosić się do lekarza, celem wykonania zdjęcia RTG i rozwiania wątpliwości.

Photo by Francisco Moreno on Unsplash